bokmålsordboka
stråling
SUBSTANTIV
Energioverføring gjennom elektromagnetiske bølger eller partikler
Elektromagnetisk stråling
Radioaktiv stråling
Gammastråling, røntgenstråling
Ultrafiolett stråling
Infrarød stråling
Partikkelstråling, varmestråling
Kosmisk stråling
strålingsenergi
SUBSTANTIV
Energi som overføres ved stråling
strålingsfare
SUBSTANTIV
Fare for skadelige (særlig radioaktive) stråler
nynorskordboka
stråling
SUBSTANTIV
Det å stråle; særleg: ulike former for energioverføring
Radioaktiv stråling
Til dømes:
I fysikk
Elektromagnetisk stråling
Overføring av energi med elektromagnetiske bølgjer
Synleg lys er døme på elektromagnetisk stråling
Kosmisk stråling
Partiklar frå ein stad utanfor jorda som treffer atmosfæren med svært høg fart
strålingsenergi
SUBSTANTIV
Energi som blir overført med stråling
strålingsfare
SUBSTANTIV
strålingssjuke
SUBSTANTIV
Fysiske symptom og skadar i ein tidleg fase hos individ som har fått større mengder radioaktiv stråling