wordify
bokmålsordboka
streif
SUBSTANTIV
Av streife
Lett berøring
Strime av lys
Solstreif
streifdyr
SUBSTANTIV
Dyr som av og til dukker opp der det ellers ikke hører hjemme
streifer
SUBSTANTIV
Person som streifer omkring
Omstreifer
streifdyr
streiffugl
SUBSTANTIV
Fugl som streifer omkring innenfor et større område; til forskjell fra standfugl og trekkfugl
nynorskordboka
streif
SUBSTANTIV
Av streife
Lett strøk, snert
Strime, glimt av lys
Solstreif
streifar
SUBSTANTIV
Person som streifar omkring
Omstreifar
streifdyr
streifdyr
SUBSTANTIV
Dyr som av og til dukkar opp i område det elles ikkje høyrer heime i
streiffugl
SUBSTANTIV
Fugl som streifar omkring innanfor eit større område, til skilnad frå standfugl og flyttfugl