bokmålsordboka
stillingskrig
SUBSTANTIV
Krig som begge parter fører fra faste stillinger
I overført betydning:
Stillingskrig mellom regjeringspartiene og opposisjonen
nynorskordboka
stillingskrig
SUBSTANTIV
Krig som begge partane fører frå faste stillingar
Første verdskrigen vart ein stillingskrig
I overført tyding:
Ein stillingskrig mellom regjeringa og opposisjonen