wordify
bokmålsordboka
stele
SUBSTANTIV
Gresk
Opprettstående flat minnestein
stjeler, steler
SUBSTANTIV
Tyv, særlig i forbindelsen
Heleren er ikke bedre en stjeleren
nynorskordboka
stele
SUBSTANTIV
Gresk
Flat, oppreist minnestein
stele
VERB
Norrønt stela
Ta noko løynleg og uløyves som høyrer andre til; naske, tjuve
Stele ein bil
Stele varer i butikken
Stele ein idé frå nokon
Stele som ein ramn
Drive med tjuvskap
Han både stal og laug
Binde, fare med, ta opp
Tillitsverva stel mykje tid
Dei store vindauga stel mykje varme om vinteren
Lure (seg til)
Stele eit kyss
Stele seg til å gjere noko
stiltre
Stele seg ut bakvegen
I perfektum partisipp:
Løynlege
Stolne augekast
stele showet
Vere den som publikum fagnar mest; Sjå: show