bokmålsordboka
spole
SUBSTANTIV
Egentlig ‘tynt, kløyvd trestykke’
Hylse til å vikle tråd, ledning og lignende på
spole
VERB
Vinde opp på spole
Spole garn
Spole et lydbånd fram og tilbake
spolebein, spoleben
SUBSTANTIV
Bein i underarmen på samme side som tommelfingeren
nynorskordboka
spole
SUBSTANTIV
Opphavleg ‘tynt, kløyvd trestykke’
Hylse til å vikle tråd, leidning og liknande på
Spolen på ein rokk, ein symaskin, ein transformator
Spole med tråd eller vindingar
spole
VERB
Av spole
Vinde opp på spole
Spole garn
Spole eit lydband fram og tilbake
spolebein
SUBSTANTIV
Bein i underarmen på same sida som tommelfingeren
spolere
VERB
Gjennom tysk, frå latin spoliare ‘plyndre’
Forspille, skjemme (ut); øydeleggje
Spolere heile ferien sin
Dermed var den sjansen spolert