wordify
bokmålsordboka
spleis
SUBSTANTIV
Av spleise
Sammenfletting av to tau(ender)
Lage en spleis
Tauet røk i spleisen
Sammenskuddslag
Bli med på en spleis
spleiselag
SUBSTANTIV
Sammenkomst som en spleiser på utgiftene til; sammenskuddslag
spleise
VERB
Gjennom engelsk, fra nederlandsk egentlig ‘spalte’
Skjøte, flette sammen to tau(ender)
I overført betydning:
Få et par gift
Spleise (sammen) et par
Skyte sammen penger
Spleise på en flaske
nynorskordboka
spleis
SUBSTANTIV
Av spleise
Samanfletting av to tau(endar)
Lage ein spleis
Tauet rauk i spleisen
spleiselag
Bli med på ein spleis
spleiselag
SUBSTANTIV
lag som ein spleiser på utgiftene til; samanskotslag
spleise
VERB
Gjennom engelsk, frå nederlandsk eigenleg ‘kløyve’
Flette, skøyte saman to tau(endar)
Spleise trossa som rauk
I overført tyding: føre saman (to personar) så dei blir eit par
To par vart spleisa i kyrkja på same dagen
Skyte saman pengar for å kjøpe, betale noko
Spleise på
Kjøpe i lag
Dei speisa på ei flaske vin
spleise på
Kjøpe i lag
Dei speisa på ei flaske vin
Sjå: spleise