wordify
bokmålsordboka
spissfindig
ADJEKTIV
Fra tysk av spitz ‘utspekulert’ og finden ‘finne’
Som legger vekt på uvesentlige detaljer
Debatten ble etter hvert svært spissfindig
spissfindighet
SUBSTANTIV
Spissfindig ordfortolkning, hårkløveri
nynorskordboka
spissfindig
ADJEKTIV
Frå tysk av spitz ‘sløg’ og finden ‘finne’
Som legg vekt på uviktige detaljar; sinnrik, utkropen
Ei eksamensoppgåve skal ikkje vere spissfindig
spissfindigheit
SUBSTANTIV
Spissfindig ordtolking; hårkløyving