wordify
bokmålsordboka
sorti
SUBSTANTIV
Fra fransk av sortir ‘gå ut’
Bortgang, utgang (særlig fra scene), avslutning
En virkningsfull, en bedrøvelig sorti
sortiment
SUBSTANTIV
Fra italiensk sortire; se sortere
Vareutvalg; jamfør assortiment
nynorskordboka
sorti
SUBSTANTIV
Frå fransk av sortir ‘gå ut’
Bortgang, utgang (særleg frå ei scene); avslutning
Ein verknadsfull sorti
Ein trist sorti
sortiment
SUBSTANTIV
Frå italiensk; samanheng med sort
Utval (av varer)