wordify
bokmålsordboka
slott
SUBSTANTIV
Fra lavtysk egentlig ‘lås, befestet sted’
Stor, flott bygning (som tilhører en adelig eller kongelig person)
Slottet i Oslo
Villaen deres er som et slott
slottingmaskin
SUBSTANTIV
Fra engelsk av slot ‘spalte’
Høvelmaskin der høvelstålet beveger seg vertikalt
slottsball
SUBSTANTIV
ball på slott, særlig offisielt ball hos regjerende fyrste
slottsforvalter
SUBSTANTIV
Administrativ leder for driften på et slott
nynorskordboka
slott
SUBSTANTIV
Frå lågtysk eigenleg ‘lås, trygg stad’
Stor og prydeleg bygning (som er bustad for ein adeleg eller kongeleg person)
Slottet i Oslo
I England er det mange gamle slott
Huset var eit slott å kalle
slottingmaskin
SUBSTANTIV
Frå engelsk av slot ‘spalte’
Høvelmaskin med vertikal rørsle på høvelstålet
slottsball
SUBSTANTIV
ball på eit slott, særleg offisielt ball hos ein regjerande fyrste
slottsforvaltar
SUBSTANTIV
Administrativ leiar for drifta på eit slott