wordify
bokmålsordboka
skylde
VERB
Stå i, ha gjeld
Skylde en penger
Skylde 250 000 på et hus
Ha plikt til (å gi)
Skylde å gjøre oppmerksom på noe
Skylde en svar
Du skylder meg en forklaring
Skylde en stor takk
Skylde på
Legge skylden på
skyldevne
SUBSTANTIV
Normal mentaltilstand som kreves til straff- eller skadebotansvar for klanderverdig atferd
skyldes
VERB
Kunne tilskrives, føres tilbake til
Brannen skyldes uaktsomhet
Det hele skyldes en misforståelse
Seieren skyldtes hard trening
skylde på
Legge skylden på; Se: skylde
nynorskordboka
skulde, skylde
VERB
Av skuld
Stå i, ha gjeld; vere skuldig
Skulde ein pengar
Skulde 300 000 kroner på huset
Klage for å vere opphavet til noko (vondt); gje skulda for
Dei skulda han for tjuveriet
Skulde feilen på ein annan (leggje skulda på)
skylde
VERB
Norrønt skylda; av skuld
Ha plikt, skyldnad til; vere bunden til; burde
Du skyldar å gjere det
Eg skyldar å gjere merksam på dei siste endringane
skuldevne, skyldevne
SUBSTANTIV
Av skuld
Normal mentaltilstand som krevst til straff- eller skadebotsansvar for klanderverdig åtferd
skylje
VERB
Samanheng med skol
Reinse i eller med vatn
Skylje (opp) klede
Skylje sand og skit av trappa
Skylje av hendene
fløyme, fosse
Regnet skylde ned ute
Sjøen skylde over rekkja
Skylje i seg el. ned kaffi, øl (setje til livs i store mengder)
Skylje ned tablettane med vatn (svelgje)
bølgje
Sinnet skylde gjennom henne
Føre, rive med seg
Bølgjene skylde ein mann over bord
Vrakgods var skylt i land