bokmålsordboka
skalp
SUBSTANTIV
Eng. lånt fra nord; jf norr. skalpr ‘sverdslire’
Avflådd hodehud med hår
Ta skalpen på
Også: vinne over, utsette for drepende kritikk eller lignende
skalpell
SUBSTANTIV
Fra latin diminutiv av scalprum ‘kniv’
Operasjonskniv med fast blad
skalpere
VERB
Av skalp
Skjære av hodehuden med hår
nynorskordboka
skalp
SUBSTANTIV
Eng.; opphavleg frå nord.; jf norr. skalpr ‘sverdslire’
skalpell
SUBSTANTIV
Frå latin diminutiv av scalprum ‘kniv’
Liten operasjons- eller disseksjonskniv
skalpere
VERB
Av skalp
Skjere av hovudbotnen med hår