wordify
bokmålsordboka
sivil
SUBSTANTIV
Av sivil
Sivilt antrekk
Soldatene fikk gå i sivil
sivil
ADJEKTIV
Fra latin civilis ‘(med)borgerlig’, av civis ‘borger’
Ikke-militær
De sivile myndigheter ledet hjelpearbeidet sammen med de militære
Han var i Forsvaret før, men nå har han en sivil jobb
Ikke i uniform
Gå i sivilt antrekk
Se sivilarbeid
Sivil tjenesteplikt
Ikke kriminell
En sivil rettssak
Sivil ulydighet
(etter engelsk) det å nekte å adlyde lover, betale skatt og lignende som myndighetene har pålagt, som del av en politisk kamp
sivilagronom
SUBSTANTIV
Person med høyere landbruksutdanning og med jordbruksvitenskap som kjernefag
sivilarbeid
SUBSTANTIV
Arbeidstjeneste som pålegges vernepliktige som av samvittighetsgrunner nekter å gjøre militærtjeneste
nynorskordboka
sivil
SUBSTANTIV
Av sivil
Vanlege klede
Soldatane fekk gå i sivil
sivil
ADJEKTIV
Frå latin civilis ‘(med)borgarleg’ av civis ‘borgar’
Ikkje-militær
Dei sivile styresmaktene
Gå over frå Forsvaret til ein sivil jobb
Ikkje i uniform
Gå i sivile klede
Som ikkje er kriminell
Ei sivil rettssak
Sivil motstand, ulydnad (det å nekte å rette seg etter lover og offentlege vedtak som ein del av ein politisk kamp)
sivilagronom
SUBSTANTIV
Person som har avgangseksamen frå Noregs landbrukshøgskule, og som har visse sentrale jordbruksfag i fagkrinsen
sivilarbeid
SUBSTANTIV
Arbeidsteneste som er pålagd vernepliktige som av overtydingsgrunnar nektar å gjere militærteneste