wordify
bokmålsordboka
sensor
SUBSTANTIV
Fra latin av censere ‘vurdere’
Person som driver med sensur av innholdet i bøker, teaterstykker, filmer og lignende
Sakkyndig som bedømmer en kandidats eksamensprestasjoner; jamfør censor
sensor
SUBSTANTIV
Engelsk, av latin sentire ‘føle’
Instrument som registrerer en viss påvirkning, for eksempel varme eller kulde
sensorisk
ADJEKTIV
Av latin nydanning sensorium ‘følelsessentrum i hjernen, sanseorgan’
Som angår fornemmelsen eller sanseinntrykkene
Sensorisk nerve
Nerve som leder inntrykk fra sansecellene til ryggmargen og hjernen, jamfør motorisk
sensorisk nerve
Nerve som leder inntrykk fra sansecellene til ryggmargen og hjernen, jamfør motorisk; Se: sensorisk
nynorskordboka
sensor
SUBSTANTIV
Frå latin av censere ‘vurdere’
Person som fører tilsyn med innhaldet i bøker, filmar, teaterstykke og liknande
Sakkunnig som vurderer eksamensprestasjonane til ein kandidat
sensor
SUBSTANTIV
Engelsk, av latin sentire ‘kjenne’
(kjenslevar del av eit) instrument som registrerer ein viss påverknad, til dømes varme, kulde, fart, skjelving
sensorisk
ADJEKTIV
Av latin nylaging sensorium ‘kjenslesentrum i hjernen, sanseorgan’
Som gjeld kjensla eller sanseinntrykka
Sensorisk nerve
Nerve som leier inntrykk frå sansecellene til ryggmergen og hjernen; jamfør motorisk
sensorisk nerve
Nerve som leier inntrykk frå sansecellene til ryggmergen og hjernen; jamfør motorisk; Sjå: sensorisk