bokmålsordboka
sekunda
ADJEKTIV
andreklasses; motsatt prima
Sekunda kvalitet
sekundant
SUBSTANTIV
Fra latin; se sekundere
Medhjelper og vitne ved duell; medhjelper ved idrettskonkurranse, debatt og lignende
Være lagleder og sekundant for den norske troppen i VM
sekundavare
SUBSTANTIV
Av sekunda
Vare av annenklasses kvalitet
sekundaveksel
SUBSTANTIV
Det andre eksemplaret av en veksel som er utstedt i flere eksemplar
nynorskordboka
sekunda
ADJEKTIV
Frå italiensk; same opphav som sekund
Av andre klasse eller rang; av dårleg(are) slag, motsett prima
Sekunda vare
sekundant
SUBSTANTIV
Frå latin; av sekundere
Medhjelpar og vitne i ein duell; medhjelpar i ei idrettstevling eller eit ordskifte
Vere lagleiar og sekundant for det norske VM-laget
sekundavare
SUBSTANTIV
Av sekunda
Vare av andreklasses kvalitet
sekundaveksel
SUBSTANTIV
Andre eksemplar av ein veksel som er skriven ut i fleire eksemplar