wordify
bokmålsordboka
sekt
SUBSTANTIV
Fra latin secta ‘utsnitt, parti’, av secare ‘skjære’
Religiøst samfunn som har skilt seg ut fra et større kirkesamfunn
Fanatisk, sneversynt særgruppe, særlig politisk
sekt
SUBSTANTIV
Tysk, fra fransk (vin) sec og, spansk (vino) seco ‘tørr vin’
Sterk, søt vin av druer
sektdannelse, sektdanning
SUBSTANTIV
Av sekt
nynorskordboka
sekt
SUBSTANTIV
Latin secta ‘utsnitt, parti’ av secare
Religiøst samfunn som har skilt seg ut frå eit større kyrkjesamfunn
Høyre til ei sekt som ikkje praktiserer barnedåp
Fanatisk, trongsynt særgruppe
Ei politisk sekt
sekt
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå fransk; same opphav som sec
Sterk, søt vin av druer; musserande vin
sektdanning
SUBSTANTIV
Det å danne ei sekt
sekterar
SUBSTANTIV
Person som er medlem i ei sekt