wordify
bokmålsordboka
sefard
SUBSTANTIV
Hebraisk
Jøde som flyktet fra Spania og Portugal i 1490-årene og slo seg ned i Nord-Afrika, Tyrkia og Vest-Europa, vestjøde; til forskjell fra askenas
sefardisk
ADJEKTIV
nynorskordboka
sefard
SUBSTANTIV
Hebraisk
Jøde som flykta frå Spania og Portugal i 1490-åra og slo seg ned i Nord-Afrika, Tyrkia og Vest-Europa, til skilnad frå askenas