bokmålsordboka
saprofytt
SUBSTANTIV
Fra gresk av sapros ‘råtten’ og phyton ‘plante’
Plante som lever på døde dyre- og planterester
De fleste sopper er saprofytter
nynorskordboka
saprofytt
SUBSTANTIV
Av gresk phyton ‘plante’
Plante (oftast bakterie eller sopp) som tek næring frå daudt organisk materiale
saprofyttisme
SUBSTANTIV
Det å leve som saprofytt
saprofyttisk
ADJEKTIV
Som nærer seg som saprofytt