wordify
bokmålsordboka
revisjon
SUBSTANTIV
Fra latin; se revidere
Kontroll, ettersyn (og forbedring)
Revisjon av et regnskap, en lov
Ta opp til revisjon
Gi en ny vurdering
revisjonisme
SUBSTANTIV
I kommunistisk terminologi: betegnelse på (høyre)avvik fra en marxistisk-leninistisk linje
revisjonist
SUBSTANTIV
Tilhenger av revisjonismen, person som fører en revisjonistisk politikk
revisjonistisk
ADJEKTIV
Som gjelder revisjonisme og revisjonister
nynorskordboka
revisjon
SUBSTANTIV
Frå latin; sjå revidere
Kontroll, kritisk ettersyn (og retting)
Revisjon av ein rekneskap, ei lov
Ta opp til revisjon
Gje (noko) ny omdømming
revisjonisme
SUBSTANTIV
Moderat retning i den sosialistiske arbeidarrørsla, med opphav i Tyskland i 1890-åra; høgreavvik i høve til ei rein marxistisk-leninistisk linje
Retning som går imot allment godtekne oppfatningar om og haldningar til nazismen og den andre verdskrigen
revisjonist
SUBSTANTIV
Tilhengjar av revisjonisme
revisjonsmelding
SUBSTANTIV
Melding frå revisor