wordify
bokmålsordboka
rev
SUBSTANTIV
Norrønt rif
Grunne, banke (som strekker seg ut fra en kyst)
rev
SUBSTANTIV
Norrønt rif
Strimmel av seil som kan bindes opp med tau (for å gjøre seilflaten mindre)
Ta rev i seilene
Også: gå mer forsiktig fram, moderere seg
rev
SUBSTANTIV
Norrønt refr
Rovdyr som hører til hundefamilien Canidae
Rødrev, fjellrev
Mikkel rev
Ha en rev bak øret
Være lur, underfundig
Lur person
Være en listig rev, en gammel rev
reumatisme, revmatisme
SUBSTANTIV
Fra gresk av rheuma ‘katarr’
Lidelse i muskler, ledd eller nerver, gikt
nynorskordboka
rev
SUBSTANTIV
Norrønt rif
Smal grunne, banke som går ut frå land, ofte som framhald av eit nes
Korallrev
I stadnamn:
Jyske Rev
rev
SUBSTANTIV
Norrønt rif
Strimmel i segl som kan bindast opp med tau (for å gjere seglflata mindre)
Ta (inn) eit rev
Ta rev i segla
òg: gå meir varsamt fram, moderere seg
rev
SUBSTANTIV
Norrønt refr
Rovdyr som høyrer til hundefamilien, Canidae
Fjellrev
Raudrev
Mikkel rev
Ha ein rev bak øyra
Vere lur, underfundig
Lur person
Vere ein listig rev, ein gammal rev
reumatisme, revmatisme
SUBSTANTIV
Frå gresk av rheuma ‘katarr’
Samnemning på ei rad sjukdomar som gjev verk i musklar, ledd eller nervar; gikt