bokmålsordboka
restere
VERB
Fra latin
Særlig som adjektiv eller substantiv i presens partisipp: være igjen, stå til rest
Det resterende (beløp) må betales snarest
nynorskordboka
restere
VERB
Frå latin
Vere att, stå att; stå til rest; i presens partisipp:
Resterande gjeld (restgjeld)
Det resterande må hentast innan ei veke (resten)