bokmålsordboka
residere
VERB
Latin av re- og sedere ‘sitte’
Bo, oppholde seg; som adjektiv i presens partisipp:
Residerende kapellan
Før: fast ansatt kapellan, forkorting race.
residerende kapellan
Før: fast ansatt kapellan; Se: residere
nynorskordboka
residere
VERB
Latin ‘sitje’
bu, halde seg
Kongen residerer i hovudstaden
Residerande kapellan
I presens partisipp: prest attåt ein sokneprest
Ofte med særleg ansvar for eit anna sokn enn hovudsoknet; forkorta res.kap.