wordify
bokmålsordboka
replikk
SUBSTANTIV
Fra fransk; se replisere
ytring, svar, innlegg
Sluttreplikk
Være kjapp i replikken
I teaterstykke: det avsnitt av en samtale som hver person skal si før en annen tar ordet
Kopi av kunstverk laget av kunstneren selv
Jur. saksøkerens annet innlegg i en rettssak som svar på den saksøktes forsvar
replikkordskifte
SUBSTANTIV
Ordveksling, ordskifte
Skarpt replikkordskifte i Stortinget
replikkveksling
SUBSTANTIV
nynorskordboka
replikk
SUBSTANTIV
Frå fransk; sjå replisere
Ytring, svar, stutt innlegg i eit ordskifte
Sluttreplikk
Vere kjapp i replikken
Samanhengande ytring som ein skodespelar har i eit teaterstykke, i ein film eller liknande
Kopi av kunstverk laga av kunstnaren sjølv
I jus: andre innlegget til saksøkjaren i ei rettssak; jamfør duplikk
replikkskifte
SUBSTANTIV
Utveksling av replikkar; ordskifte
Eit skarpt replikkskifte