bokmålsordboka
renommert
ADJEKTIV
Fra fransk; av foreldet renommere ‘gjøre kjent’
Berømt, vel ansett; jamfør velrenommert
Være renommert (berømt, vel ansett)
nynorskordboka
renommert
ADJEKTIV
Frå fransk; perfektum partisipp av forelda renommere ‘gjere kjend, vidgjeten’
Som har godt ord på seg; jamfør velrenommert