wordify
bokmålsordboka
reisefølge
SUBSTANTIV
Person(er) som man reiser sammen med
En kamerat var reisefølge
følge, flokk som reiser sammen
Et stort reisefølge
nynorskordboka
reisefylgje, reisefølge, reisefølgje
SUBSTANTIV
Person(ar) som ein reiser saman med; ferdafølgje
Ein kamerat var reisefylgje
Følgje, flokk som reiser saman; ferdafølgje
Eit stort reisefylgje