bokmålsordboka
rapport
SUBSTANTIV
Fransk; se rapportere
Skrive, avgi, motta rapport
rapportør
SUBSTANTIV
Person som rapporterer
rapportere
VERB
Fra fransk av re- og apportere
Avlegge rapport, melde, innberette
Rapportere til
Også: ha som sin direkte overordnede
rapportere til
Også: ha som sin direkte overordnede; Se: rapportere
nynorskordboka
rapport
SUBSTANTIV
(teneste)melding om konkrete sakstilhøve i samband med ei hending, eit gjennomført oppdrag eller liknande
Skrive, gje, ta imot rapport
Mønstereining i vevnader og liknande
rapportør
SUBSTANTIV
Person som rapporterer
rapportere
VERB
Frå fransk av re- og apporter ‘leggje fram’
Gje rapport, melde (frå)
Rapportere til
òg: ha som sin direkte overordna
rapportere til
òg: ha som sin direkte overordna; Sjå: rapportere