bokmålsordboka
rable
VERB
Fra lavtysk ‘rasle’
rable
VERB
Kanskje samme opprinnelse som rable
Tegne eller skrive slurvet og utydelig
Rable noe ned i en fart
rable for en
Gå rundt for en, bli sinnsforvirret; Se: rable
nynorskordboka
rable
VERB
Frå lågtysk ‘rasle’
I uttrykk:
Det rablar for han (det går rundt for han; han blir hovudgalen, skrullete)
rable
VERB
Kanskje same opphav som rable
Teikne, skrive eller snakke slurvete og utydeleg; ramse opp
Rable noko ned i ein fart
Eg høyrde dei rabla fram bønene sine
rableblokk
SUBSTANTIV
Teikneblokk for småbarn