wordify
bokmålsordboka
puslespill, puslespell
SUBSTANTIV
I overført betydning:; sett av papp- eller finerbiter som skal legges sammen til et bilde
Etter disse opplysningene kunne politiet legge på plass de siste bitene i puslespillet
Slektsgransking er et puslespill
nynorskordboka
puslespel
SUBSTANTIV
Av engelsk puzzle ‘gåte, problem’; truleg samanheng med pusle
leiketøy av små bitar som skal setjast saman til eit bilete
Brikkene i eit puslespel
Arbeid som krev presisjon og tolmod
å få til ein komité var litt av eit puslespel