wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
pukke
VERB
Se bøying
Fra lavtysk ‘slå’
Slå sund, knuse stein
Dekke med pukkstein; være steil og kranglevoren
Pukke og gruse veien
Pukke på
Stå steilt og hardnakket på noe
pukkel
SUBSTANTIV
Se bøying
Fra lavtysk
Utvekst på ryggen på for eksempel kamel og dromedar
Krokvokst rygg
Få på pukkelen
Få stryk, skjenn
pukkelrygg
SUBSTANTIV
Se bøying
Rygg med pukkel
Person med pukkel
pukkelrygget
,
pukkelrygga
ADJEKTIV
Se bøying
Som har pukkelrygg
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
pukke
VERB
Sjå bøying
Frå lågtysk ‘slå’
Slå sund, knuse stein
Dekkje med pukkstein
Pukke og gruse vegen
Mase, krangle, vere strid
Pukke på retten sin
pukkel
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Frå lågtysk
Utvekst, kul, kryl på ryggen
Ho hadde pukkel
Dromedaren har éin pukkel
Krøkt rygg; i overført tyding:
Få på pukkelen (få stryk, skjenn)
pukkelrygg
SUBSTANTIV
Sjå bøying
krokrygg
pukkelrygga
ADJEKTIV
Sjå bøying
Som har pukkel, kryl på ryggen;
krylrygga
Lukk