wordify
bokmålsordboka
proprium
SUBSTANTIV
Latin av proprius ‘egen’
I grammatikk: egennavn; motsatt appellativ, fellesnavn
nynorskordboka
proprium
SUBSTANTIV
Latin av proprius; sjå proprietær
I grammatikk: substantiv som er kjenningsnamn på ein einskild person, stad, ting eller; særnamn, til skilnad frå samnamn
Trondheim er eit proprium; (jamfør appellativ)