bokmålsordboka
primat
SUBSTANTIV
Dyr av pattedyrorden som omfatter halvaper, aper og mennesker, Primates
Tilhøre primatene
primat
SUBSTANTIV
Fra latin ‘første rang’
Overhøyhet, stilling som kirkens øverste
nynorskordboka
primat
SUBSTANTIV
Frå mellomalderlatin primatus ‘første rang’
Pattedyrorden som femner om halvapar, apar og menneske; Primates
primat
SUBSTANTIV
Kyrkjerettsleg overhøgd, paverang
Embetet til ein primas