wordify
bokmålsordboka
presbyter
SUBSTANTIV
Fra gresk egentlig ‘den eldste (av to)'
Menighetsforstander i oldkirken
Lekmannsmedlem av forstanderskapet i en kalvinsk menighet
presbyterianer
SUBSTANTIV
Medlem av et kalvinsk kirkesamfunn (særlig i engelsktalende land)
presbyterium
SUBSTANTIV
Egentlig ‘de eldstes forsamling’
Forstanderskap, menighetsråd av prester og presbytere i et kalvinsk kirkesamfunn
Prestenes plass i en katolsk kirke, høykor
presbyteriansk
ADJEKTIV
Som hører til eller gjelder et kalvinsk kirkesamfunn
nynorskordboka
presbyter
SUBSTANTIV
Frå gresk eigenleg ‘den eldste (av to)'
Kyrkjelydsforstandar i oldtida
Lekmannsmedlem av forstandarskapet i kalvinsk kyrkjelyd
presbyterianar
SUBSTANTIV
Medlem av eit kalvinsk kyrkjesamfunn (særleg i engelsktalande land)
presbyterium
SUBSTANTIV
Eigenleg ‘forsamling av dei eldste’
Forstandarskap, eldsteråd av prestar og presbyterar i eit kalvinsk kyrkjesamfunn
kor der prestane held til i den katolske kyrkja; høgkor
presbyteriansk
ADJEKTIV
Som høyrer til eller gjeld eit kalvinsk kyrkjesamfunn