wordify
bokmålsordboka
pisk
SUBSTANTIV
Det å piske(s), juling
Få pisk
pisk
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra slavisk
svepe
Få smake pisken
Pisk eller gulrot
I overført betydning: (velge mellom) tvang eller lokkemiddel
Under pisken
Kuet
Hårflette
Lett rus
Drikke seg på en pisk
piskesnert
SUBSTANTIV
snert på pisk
snert av pisk
piske
VERB
Slå med pisk, visp og lignende
Piske på hesten
Piske noen som straff
Piske eggedosis
Grenene pisket i vinden
Regnet pisket på ruta
Piske opp stemningen (hisse opp)
nynorskordboka
pisk
SUBSTANTIV
Det å bli piske; juling, pryl
Få pisk
pisk
SUBSTANTIV
Gj l.ty.; frå slav.
Reisakp med ei reim fest i den eine enden til å slå med; svepe
Få smake pisken
Pisk og gulrot
Både tvang og lokkemiddel
Det blir ivra for kommunesamanslåingar med både pisk og gulrot
Pisk eller gulrot
Anten tvang eller lokkemiddel
Skal dei bruke pisk eller gulrot for å sikre at planen held?
Under pisken
Kua, hersa med
Hårflette
Parykk med pisk
Lett rus
Drikke seg på ein pisk (på ein lette)
pisking
SUBSTANTIV
Det å slå med pisk
Pisking av fangane
Det å piske
Pisking av egg
piskesnert
SUBSTANTIV
Slag av pisk jf snert
Som ein piskesnert
Brått, uventa og sårande
Orda hennar trefte han som ein piskesnert
I overført tyding: hard og kritiserande ytring eller opprivande hending
Politikarane har fått kjenne piskesnerten frå pressa