wordify
bokmålsordboka
pave
SUBSTANTIV
Norrønt páfi, av latin papa ‘far’
Romas biskop og overhode for den romersk-katolske kirke, apostelen Peters etterfølger
Pavens skjegg
(stridsspørsmål) som ikke eksisterer eller er uvesentlig, flisespikkeri
Egenmektig person
Mage i hummer og kreps
pavedømme
SUBSTANTIV
Pavens makt, herredømme, verdighet
Før: den romersk-katolske kirkes maktområde
pavekirke
SUBSTANTIV
I bestemt form:den romersk-katolske kirke
pavelig
ADJEKTIV
Som gjelder eller stammer fra paven
nynorskordboka
pave
SUBSTANTIV
Dansk, frå latin papa ‘far’, norrønt páfi
Tittel til biskopen i Roma, som òg er overhovud for den romersk-katolske kyrkja
Pavens skjegg
Noko som ikkje eksisterer el. er uviktig; flisespikking, ordkløyving, pirk, formalisme
Meir katolsk enn paven
Går lenger i å forsvare eit standpunkt enn den som først har hevda det
Sjølvrådig og maktglad person; pamp
(uetande) mage i skaldyr, særleg i hummar, krabbe og kreps
pavedøme, pavedømme
SUBSTANTIV
Embetstid for ein pave
Før: maktområdet til den katolske kyrkja
pavekyrkje
SUBSTANTIV
Romersk-katolsk kyrkje