bokmålsordboka
pal
SUBSTANTIV
Nederlandsk
Stopphake på vinsj, spill eller lignende som griper inn i tannhjul og hindrer rotasjon tilbake
Hive pal
Dreie rundt til palen faller i et hakk
pal
ADVERB
palass
SUBSTANTIV
Norrønt pallaz, gjennom lavtysk, fra latin
Fyrsteslott, stor praktbygning
palassrevolusjon
SUBSTANTIV
Kupp, (plutselig) styreomveltning som er utgått fra kretser som omgir et statsoverhode eller en leder
nynorskordboka
pal
SUBSTANTIV
Nederlandsk;
Kort hake som i eine enden har feste i ein tapp medan den andre enden grip inn i eit tannhjul (palhjul, stjernehjul) og låser det fast eller driv det fram; oftast: sperrehake, stopphake
Hive pal
Dreie rundt til palen fell inn i eit hakk
pal
ADVERB
paladin
SUBSTANTIV
Fransk, gjennom italiensk, frå latin palatium ‘slott’, opphavleg namnet på den av dei sju høgdene i Roma der keisarslottet låg
(i gammal fransk heltedikting:) kvar av dei tolv riddarhovdingane i følgjet til Karl den store; riddarhelt
fylgjesvein, følgesvein, følgjesvein; ukritisk tilhengjar
palass
SUBSTANTIV
Frå lågtysk same opphav som paladin, norrønt pallaz
Fyrsteslott, stor praktbygning