bokmålsordboka
overtrekk
SUBSTANTIV
Det å overtrekke en sjekkonto
Tynt lag som ligger dekkende over noe
Stoler med overtrekk
Et grått overtrekk over himmelen
overtrekksbukse
SUBSTANTIV
Bukse til å trekke utenpå en annen bukse
overtrekke
VERB
Etter lavtysk
Trekke beløp på (en konto) ut over det som står inne på den
Kontoen er overtrukket
Dekke med et tynt lag
Overtrekke konfekten med sjokolade
nynorskordboka
overtrekk
SUBSTANTIV
Av trekk
Det å overtrekkje ein sjekkonto
overtrekke, overtrekkje
VERB
Frå lågtysk
Ta ut ein sum frå (ein sjek)konto som er større enn den som står inne
Kontoen er overtrekt