bokmålsordboka
opus
SUBSTANTIV
Latin ‘verk’
Litterært eller kunstnerisk arbeid, særlig musikalsk komposisjon, forkorting op.
Det foreligger over 70 opus fra komponistens hånd
Spøkefullt:
Hovedoppgaven er et opus på over 400 sider
Opus citatum
Det anførte verk, forkorting. op.cit.
opusnummer
SUBSTANTIV
Tall som viser rekkefølgen en komponist har laget verkene sine i
opus citatum
Det anførte verk, jamfør opus Se: op.cit.
opus citatum
Det anførte verk, forkorting. op.cit.; Se: opus
nynorskordboka
opus
SUBSTANTIV
Latin ‘arbeid’
Forkorta op.
(stort skriftleg) arbeid, verk
Skuleavisa vart litt av eit opus
Griegs melodiar til Vinjes dikt er samla i Opus 33.
opusnummer
SUBSTANTIV
Tal som syner den rekkjefølgja ein komponist har laga verka sine i
opustal
SUBSTANTIV
opus citatum
ADVERB
Sjå opus og sitat
Det nemnde verket; forkorta op.cit.