bokmålsordboka
mistenkelig
ADJEKTIV
Som gir grunn til mistanke
Mistenkelig oppførsel
Som adverb:
Det ble mistenkelig stille på barnerommet
Dette minner mistenkelig om muselort
Det er noe mistenkelig ved dette (muffens)
mistenkeliggjøre
VERB
Vekke mistanke mot
Mistenkeliggjøre politiske motstandere
nynorskordboka
mistenkjeleg, mistenkeleg
ADJEKTIV
Som gjev grunn til mistanke; tvilsam
Mistenkjeleg åtferd
Eg såg ikkje noko mistenkjeleg i rommet (noko muffens)
Adverb:
Det vart mistenkjeleg stilt på barnerommet
mistenkjeleggjering, mistenkeleggjering
SUBSTANTIV
mistenkjeleggjere, mistenkeleggjere
VERB
Vekkje mistanke mot
Mistenkjeleggjere politiske motstandarar