wordify
bokmålsordboka
minst
ADJEKTIV
Norrønt minnstr; superlativ av liten; jamfør mindre
Som adverb:
Gjøre minst mulig
Alle gledet seg, ikke minst barna
Ingen kan klage, og du minst av alle
De kommer når en minst venter det
Det rommet som har minst sol
Ikke mindre enn
Det koster minst 500 kr
Minst tre år
minstealder
SUBSTANTIV
Laveste alder
Minstealderen for å komme inn på kurset er 18 år
minstebarn
SUBSTANTIV
Særlig i bestemt form: den yngste i en søskenflokk
minstebeløp
SUBSTANTIV
minstesum
nynorskordboka
minst
ADJEKTIV
Norrønt minnstr
Superlativ av liten
Det minste rommet
Utan minste tvil
Ikkje det minste (ikkje det grann)
Du kunne i det minste prøve
Med dat eintal:
I det minste
I minsto
Det er ei lett sak
Det er det minste føre
Yngst
Det minste barnet
Substantiv:
Minstebarnet
Minsten
I minste lag(et)
Vel liten
I det minste
I alle fall
Adverb:
Det rommet som har minst sol
Gjere minst mogleg
Dei kjem når ein minst ventar dei
Alle gledde seg, ikkje minst barna
Ikkje mindre enn
Minst tre år
Det kostar minst 500 kr
minstealder
SUBSTANTIV
Lågaste alder
Minstealderen for å kome inn på skulen er 18 år
minstebarn
SUBSTANTIV
Særleg i bunden form eintal: den yngste i ein syskenflokk
minstebeløp
SUBSTANTIV
minstesum