wordify
bokmålsordboka
miniatyr
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra middelalderlatin miniatura, av miniare ‘skrive eller tegne med mønje’, sammenblandet med minimum
(fargelagt) forbokstav eller illustrasjon i gamle håndskrifter
(portrett)bilde i svært liten målestokk
I miniatyr (i (svært) lite format)
miniatyrbilde
SUBSTANTIV
miniatyrgevær
SUBSTANTIV
Finkalibret gevær til presisjonsskyting på kort hold
miniatyrutgave
SUBSTANTIV
nynorskordboka
miniatyr
SUBSTANTIV
Mellomalderlatin miniatura, av miniare ‘skrive, teikne med mønje’; blanda saman med minimum
(fargelagd) førebokstav eller illustrasjon i gamle handskrifter
(portrett)bilete i svært liten målestokk
I miniatyr (i (svært) lite format)
Idrettstevlinga vart ein olympiade i miniatyr
miniatyrbilete, miniatyrbilde
SUBSTANTIV
miniatyrgevær
SUBSTANTIV
Finkalibra gevær til presisjonsskyting på kort hald