wordify
bokmålsordboka
middag
SUBSTANTIV
Norrønt miðdagr, av mid- og dag
Tid da en spiser middag (2); midt på dagen, omkring klokka tolv
Ettermiddag, formiddag
Lørdag middag
Sove middag
Ta middagshvil
(varmt) hovedmåltid midt på dagen eller senere
Be noen på middag
Kommer du hjem til middag?
Spise sen middag
Bli invitert ut på middag
Ha småsei til middag
Festmiddag, gallamiddag
middagsavis
SUBSTANTIV
Avis som kommer ut midt på dagen eller på formiddagen
middagsbord
SUBSTANTIV
Bord som en spiser middag ved
Dekke middagsbordet
Sitte ved middagsbordet
middagsgjest
SUBSTANTIV
nynorskordboka
middag
SUBSTANTIV
Av mid-
Midten av dagen, ikring klokka tolv; tid da ein et middag (2)
Ettermiddag
Føremiddag
Laurdag middag
Kvile, sove middag, til m-s (ta middagskvil)
Ikkje hugse frå klokka tolv til middag
Vere gløymsk
Hovudmåltid midt på dagen eller seinare
Festmiddag
Ete middag, til m-s
Ha småsei til middag
Be nokon til, på middag
middagsavis
SUBSTANTIV
Avis som kjem ut midt på dagen eller om føremiddagen
middagsbord
SUBSTANTIV
Bord der ein et middag
Dekkje middagsbordet
Sitje ved middagsbordet
middagsgjest
SUBSTANTIV