bokmålsordboka
medgift
SUBSTANTIV
Etter lavtysk egentlig ‘medgave’
Om eldre eller utenlandske forhold: formue som foreldrene eller slekten til en kvinne overlater henne når hun gifter seg, heimanfølgje
nynorskordboka
medgift
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; eigenleg ‘medgåve’
Om eldre eller utanlandske forhold: formue i utstyr og/el. pengar som foreldra eller slekta til ei kvinne overlèt henne når ho giftar seg; heimanfølgje