Om eldre eller utenlandske forhold: formue som foreldrene eller slekten til en kvinne overlater henne når hun gifter seg, heimanfølgje
nynorskordboka
medgi, medgje, medgjeve
VERB
Gå med på, tilstå, vedgå
Eg lyt medgi at du har rett
medgift
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; eigenleg ‘medgåve’
Om eldre eller utanlandske forhold: formue i utstyr og/el. pengar som foreldra eller slekta til ei kvinne overlèt henne når ho giftar seg; heimanfølgje