bokmålsordboka
mandag
SUBSTANTIV
Norrønt mánadagr, etter latin dies lunae ‘månens dag’
Første dag i uka
1. mai faller på en mandag
Mandag 4. august
Det er møte (annen)hver mandag
Mandag etter jul
M-er, om mandagene går jeg på kurs
Forrige, neste mandag
Sist mandag
Hele mandagen satt vi på toget
Mandag morgen, ettermiddag
De kommer (på) mandag
Blåmandag
mandagsbil
SUBSTANTIV
Ny bil som det stadig er noe i veien med (fordi den er laget på en mandag, da en mener det er flere produksjonsfeil enn ellers)
mandagskveld
SUBSTANTIV
mandagsmorgen
SUBSTANTIV
nynorskordboka
måndag
SUBSTANTIV
Norrønt mánadagr, eigenleg ‘månedag’ etter, latin dies lunae, etter gresk
No: første dagen i veka; før 1973: andre dagen i veka
Blåmåndag
På måndag er det kvardag att
Måndag (den) 2. juli
I dag er det måndag(en)
1. mai fell på ein måndag
Det hende (på) ein måndag
Ho kom (om) måndagen el. (på) måndag el. sist måndag(en) el. måndag(en) som var
Ho skal reise (om) måndagen el. (på) måndag el. måndag(en) som kjem
Neste måndag (sjå neste)
Måndag(en) i førre veka
Førre måndagen (sjå førre)
(om) måndagen el. måndagane har vi fisk (kvar måndag)
Det hende natt(a) til måndag(s)
Måndag morgon, ettermiddag, kveld