wordify
bokmålsordboka
lubb
SUBSTANTIV
Av lubben
Lubben skapning, ofte om dyr
lubbe
SUBSTANTIV
Lubben kvinne
lubben
ADJEKTIV
Fra nederlandsk lobbig ‘som henger slapt ned’
Rundaktig, kort og tykkfallen
Lubne gåsunger
En lubben arm
En lubben unge
tettvokst, kraftig
En lubben spire
Lubben småskog
nynorskordboka
lubb
SUBSTANTIV
Sjå lubbe
Lubben skapning, ofte om dyr
lubbe
SUBSTANTIV
Jamfør mellomnorsk lubba ‘tjukk torsk’
Lubben jente eller kvinne
lubbe
SUBSTANTIV
Lubb
lubben
ADJEKTIV
Jamfør nederlandsk lobbig ‘som heng slapt ned’; av lubb
rundvoren, fyldig, tjukkfallen
Ein lubben unge
Ein lubben arm
tettvaksen; kraftig
Lubben småskog
Ei lubben spire