wordify
bokmålsordboka
lokalitet
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra fransk
Avgrenset geografisk område; (forholdene på et) sted
Vakre lokaliteter
lokale; boligområde med rom, bygninger og lignende
Hensiktsmessige lokaliteter
Se på lokalitetene
nynorskordboka
lokalitet
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og, fransk, frå seinlatin localitas av, latin locus ‘stad’
Avgrensa geografisk område; (forhold på ein) stad
Bustadområde med rom, bygningar og liknande; lokale
Sjå på lokalitetane