wordify
bokmålsordboka
landemerke, landmerke
SUBSTANTIV
Punkt på land som det er lett å legge merke til fra sjøen og styre etter, med
grensemerke
nynorskordboka
landemerke, landmerke
SUBSTANTIV
I tyding 1 frå lågtysk, i tyding 2 norrønt landamerki
Punkt på land som det er lett å leggje merke til frå sjøen og styre etter
Grense(merke)