wordify
bokmålsordboka
lagune
SUBSTANTIV
Gjennom tysk og, italiensk, fra latin lacuna; jamfør lakune
Grunn strandsjø eller bukt som er skilt fra havet ved en landtunge eller lignende med en åpning der havvannet strømmer ut og inn
nynorskordboka
lagune
SUBSTANTIV
Frå italiensk; same opphav som lakune
Grunn strandsjø eller bukt som er nesten avstengd frå havet med ein landtange eller ei øyrekkje