bokmålsordboka
kuvending
SUBSTANTIV
Det å vende et fartøy med vinden; jamfør kuvende
I overført betydning: det å skifte mening fullstendig; helomvending
En politisk kuvending
Valgkomiteen gjorde kuvending og vraket kandidaten de først hadde innstilt
nynorskordboka
kuvending
SUBSTANTIV
Det å vende eit fartøy med vinden; jamfør kuvende
I overført tyding: brått og klossete skifte av standpunkt; heilomvending
Partiet gjorde kuvending i saka
Ho vart frikjend etter ei kuvending frå påtalemakta