wordify
bokmålsordboka
kutikula
SUBSTANTIV
Fra latin , diminutiv av cutis ‘hud’
I zoologi: vernende lag som dekker kroppen til virvelløse dyr; ytterste forhornede lag av overhuden hos mange dyr
I botanikk: vernende hinne som dekker overhuden på stengler og blader
nynorskordboka
kutikula
SUBSTANTIV
Frå latin , diminutiv av cutis ‘hud’
I zoologi: vernande lag som dekkjer kroppen til virvellause dyr; ytste forhorna lag av overhuda hos mange dyr
I botanikk: vernande hinne som dekkjer overhuda på stenglar og blad