bokmålsordboka
kurs
SUBSTANTIV
Fra latin ‘løp’
(farts)retning, stevnelei
Sette kursen hjem
Komme ut av kurs i uværet
Stikke ut kursen
Styrt kurs
Seilt kurs
Holde en nordlig kurs
Flyet, skipet la om kursen noen grader
Legge om kursen
Også: hevde et nytt syn
Stø kurs
Også: fast holdning, linje
Gjeldende pris på verdipapirer, penger og lignende
Aksjene har steget i kurs
Kursen på norske kroner er stabil
Stå høyt i kurs
Også: være godt likt, høyt verdsatt
Samling av telefon- eller telegraftråder på samme stolperekke; enkelt elektrisk ledning i et opplegg
kurs
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som kurs
Sammenhengende undervisning i et fag eller emne som strekker seg over en fastsatt tid
Engelskkurs, fotokurs
Gå på kurs i folkedans
Ta, gjennomgå et ti ukers kurs i markedsføring
kursendring
SUBSTANTIV
Endring av kurs
I overført betydning:
Partiet har foretatt en kursendring i synet på denne viktige saken
kursivskrift
SUBSTANTIV
nynorskordboka
kurs
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå latin cursus ‘løp’
(segl)retning, stemnelei
Båten, flyet la om kursen nokre grader
Setje kursen heim
Stikke ut kursen
Styrt kurs
Stø kurs
òg overf: fast linje, haldning
Ute av kurs
òg overf: ustabil, som skifter meining (etter press, innfall)
Dagspris på verdipapir, framand mynt og liknande
Notere kursen på pund
Stå høgt i kurs
òg overf: vere omtykt, vørd, høgt verdsett, på moten
straumkrins; samling av telefontrådar på same stolperekkja
kurs
SUBSTANTIV
Same opphav som kurs
Samanhengande, kortvarig undervisning i eitt eller fleire fag
Ti vekers kurs
kursauke
SUBSTANTIV
Auke i kurs
kursbok
SUBSTANTIV
Bok til kurs